Dit jaar lukte het mij om de hele triathlon in Almere onder de 10 uur te finishen! 3,8 km zwemmen, 180km fietsen en 42,2 km hardlopen in 9:52:52. Na een “mislukte” poging, vorig jaar tijdens de Gelreman, lukte het bij de Challenge Almere wel om een sub10 te finishen! En met een glimlach, want ik heb van het begin tot het eind genoten!
Vorig jaar was de ervaring die ik dit jaar kon meenemen om te weten waartoe ik staat was. De 10:04 smaakte naar meer en ik wist een sub10 erin zat. Ik ging voortvarend aan de slag en had een paar punten ter verbetering opgeschreven. Vanaf het begin van het seizoen was ik hier voortvarend mee aan de slag gegaan.
Voorbereiding
In de voorbereiding die al begon in november, had ik mezelf een paar doelen gesteld. Een soort verbeterpunten ten opzichte van de vorige keer. Want tijdens de marathon stortte ik helemaal in. Vanaf de halve marathon ging ik vaak lopen en werd het een lange lijdensweg. Dat wilde ik dit jaar niet. Dus;
- ✅ Mentaal sterker worden en het stemmetje in mijn hoofd negeren
- ✅ Meer lage hartslag trainingen om de vetverbrandingsmotor te trainen
- ✅ Training de ‘gut’, met andere woorden: blijven eten tijdens en na trainingen.
- ✅ En, ook al was zwemmen mijn beste onderdeel: meer zwemmen!
Het hele jaar door heb ik mezelf gecoacht om fit en fris aan de start te verschijnen. Ik heb veel PR’s behaald in het afgelopen jaar. Ik liep een PR op de 5, 10 en 21,1 km, sprint triathlon (sub1hr) en halve triatlon (4:35).
Bij veel wedstrijden waar ik aan meedeed, voelde ik me sterk, ik kreeg vertrouwen in wat ik kon. Mijn FTP op het fietsen was verhoogd naar 305 Watt. Het zwemmen was al goed, maar ik kon steeds gemakkelijker tempo’s zwemmen rond de 1:22. En met de halve marathon van Haren in 1:23:35 verbaasde ik mijzelf!
Op zaterdag 14 september was het zover en ging ik de strijd weer aan met mijzelf. Ik had goed getraind, had geen blessures of vervelende weken gehad, en voelde me sterk. Ik wist dat als alles gewoon zou lopen, dat ik op dit snelle parkoers in staat was om een sub10 te halen.
🏊♀️ SWIM 3.8 km
De start van deze lange dag! Na een koud, maar prima nachtje op camping in de buurt begonnen met deze mooie, zonnige dag.
Zwemmen was genieten, prachtig helder water, weinig stroming, opkomende zon. Heerlijk om de 3 en 5 slagen ritme geademd. Had nog wel twee keer zo lang gemogen.
Heel behouden gezwommen om genoeg over te houden voor de rest van de dag. Heel ontspannen uit het water gekomen. Stiekem gehoopt dat ik toch rond het uur had gezwommen, maarja dan had ik iets meer moeten pushen. Met goed gevoel die fiets op!
Eindtijd: 01:02:02 / Avg Pace: 1:41/100
🚵BIKE 180 km
Het fietsen over de lange dijk en de polder. Langgerekte wegen, waar je in je hoofd kan verdwalen. Of zingen en dankbaar zijn. Want dat was ik! Dankbaar voor mijn fiets die na wat malheur in de voorbereiding reed als een trein. Dankbaar voor een gezond en sterk lichaam. Voor mooie en lieve mensen om mij heen.
De wattages rond de 220W gehouden in de wetenschap én ervaring dat het straks op de marathon echt moet gaan gebeuren.
In de tweede ronde kwamen de Middle Distance atleten ook op het parcours en werd het drukker.
Rond 165 km , zat ik zo in ‘mijn zone’, dat ik bijna een andere atleet van de weg reed. Ik reed haar achterop en Godzijdank liep het met een sisser af.
Voeding ging uitstekend, ik denk dat ik wel rond de 90-100 gram carbs per uur heb genomen. Omdat het relatief koud was, heb ik amper gezweten en moest ik regelmatig het overmatige vocht op een andere manier laten lopen..
Eindtijd: 05:05:05 / AVG Pace: 35,2 km/u / NP: 216 W
⛹️♂️RUN 42,195 km
En toen begon het lopen! Vier ronden om het meer in een prima temperatuur. Ik voel mn benen en ga lekker, niet te gek. Inhouden.
Al snel begin ik pijn te krijgen aan de onderkant van mijn voeten? Te weinig doorbloeding icm wat kou? De uitdaging wordt de aandacht telkens te verleggen van deze pijn naar: het zal straks wel verdoven. En dat gebeurde uiteindelijk.
In mijn vorige hele triathlon ging ik de eerste halve marathon zo lekker dat ik de tweede deel volledig uitgeput was. Ik moest heel vaak lopen toen en kon nergens meer van genieten.
Deze keer had ik ongelofelijk goed gegeten tijdens het fietsen en ook tijdens het lopen kon ik gels blijven eten. Ik hield telkens de 5.10/km aan.
Halverwege haalde buddy David Miedema mij bij, wat deed hij het goed op zijn debuut!! Helaas kon hij niet meer so goed eten , en verminderde zijn snelheid op het einde.
Ik kon blijven pushen, heb het laatste deel veel samen gelopen met Brit Matthew Hanson. Het tempo zakte wat in en ik durfde het laatste rondje weer wat tempo te maken. Ik verbaasde mezelf, want al mijn marathon ervaringen waren altijd dat ik rond de 35 km de man met de hamer tegenkom. Dit keer niet!
Ik voelde me sterk en zag buddy David in de verte. Ik wist dat we onder de 10 uur zouden duiken als we bleven lopen. Ik besloot hem niet in te halen, maar samen hand in hand over de finish te gaan.
Wat een dag!!! Sub10!!! 09:52:52
🏅 Eindtijd: 09:52:52
